Ex-Velodromo de la Bonanova (1899-1900)
Pierwszy stadion, na którym Barcelona rozgrywała swoje mecze. Boisko, które było przekształconym torem kolarskim należącym do miasta, Azulgrana dzieliła ze swoim rywalem zza miedzy, zespołem Catala. Właśnie na tym stadionie Barca rozegrała swój pierwszy przegrany mecz. Ósmego grudnia 1899 roku Bordowo-granatowi ponieśli porażkę 0:1 z reprezentacją Brytyjczyków mieszkających w Katalonii. Mimo, że murawa była bardzo nierówna, stadion miał duży plus – znajdował się w pobliżu stacji kolejowej, co znacznie ułatwiało komunikację.
Stadio de la Casanovas Hotel (1900-1901)
Pod koniec XIX wieku władze klubu wydzierżawiły nowe ziemie pod budowę stadionu, a raczej boiska. Obiekt znajdował się na terenach pobliskiego Hotelu Casanovas, jednak dojazd do tego miejsca był niezwykle trudny z powodu braku dogodnych połączeń komunikacyjnych. Pierwszy mecz, jaki odbył się na płycie tego boiska zakończył się bezbramkowym remisem, a przeciwnikiem Barcelony w starciu, któremu przyglądało się 4 000 osób była reprezentacja Hiszpanii.
Stadio de la Carretera de Horta (1901-1905)
Stadion znajdował się w dzielnicy la Sagrera, w pobliżu Guinardo. Jego otwarcie odbyło się 23 listopada 1901 roku, a inauguracyjny mecz, w którym Barca zmierzyła się z marynarzami brytyjskiej fregaty „Calliope”, zakończył się zwycięstwem Azulgrany 4:0. Wielkim bohaterem meczu był Joan Gamper, strzelec hat-tricka. Wstęp na mecz był darmowy.
Stadio de la Calle Muntaner (1905-1909)
W 1905 roku Barcelona przeniosła się na stary stadion reprezentacji, znajdujący się pomiędzy czterema ulicami: Paris, Londers, Casanovas i Mutaner. 26 lutego 1905 roku miał miejsce pierwszy mecz Barcy na nowym obiekcie, w którym Azulgrana pokonała 3:2 swojego rywala zza miedzy – Catala. Okres, w którym Barca rezydowała na tym stadionie był czasem, w którym drużynie groziło bankructwo, z powodu rezygnacji wielu członków klubu. Dopiero osobista interwencja Gampera poprawiła nieco sytuację, jednak ziemie zostały przekazane w poczet RCD Espanyol, a Barca zmieniła stadion.
Stadio de la Calle Industrial (1909-1922)
Nowy stadion znajdował się w pobliżu starego obiektu, jednak stał się symbolem rozkwitu Barcelony na arenie krajowej. Z powodu niewielkich rozmiarów przez kibiców nazywany był l’Escopidora’. Pierwszy mecz rozegrany na tym obiekcie toczył się w ramach Pucharu Katalonii, 14 marca 1909 roku i zakończył się remisem 2:2. Przeciwnikiem Azulgrany była Catala. Stadion był chlubą klubu. W owych czasach był najnowocześniejszym obiektem w całej Hiszpanii, posiadał sztuczne oświetlenie i 6 000 miejsc, z czego 1 500 siedzących.
Las Corts (1922-1957)
Dzięki szybkiemu rozwojowi klubu, coraz większe rzesze kibiców interesowały się Barcą i wkrótce stadion l’Escopidora’ okazał się zbyt małym obiektem. Joan Gamper wykupił tereny przy ulicy Travessera de las Corts, gdzie miał się znajdować nowy obiekt, wybudowany wg projektu Santiago Mestresa i Josepa Alemany. Trybuny stadionu mogły pomieścić 30 000 osób, a w inauguracyjnym meczu Barca pokonała Szkotów z Saint-Mirren 2:1. Wkrótce okazało się, że stadion jest zbyt mały. Po pierwszej przebudowie w 1945 roku obiekt mógł pomieścić już 60 000 widzów, jednak w związku z wciąż rosnącą popularnością zlecono kolejną budowę, dzięki której pojemność podniosła się o 15 000. Kolejne przebudowy okazały się nieopłacalne i postanowiono zbudować nowy obiekt.
Camp Nou (1957 – ?)
